Bir Gecenin Anısı Şiiri - Faruk As

bu gece hiç uyuyamadım
ışığını söndürdüm odamın
perdesini araladım
ve şehri seyrettim...
ışıklarının dansı
yıldızların büyüsünü andıran
saçlarına benziyordu
dokunmak istedim,kıyamadım
bu gece hiç uyuyamadım
her köşesine baktım şehrin
her sokağına savruldum
bir yudum sevgi aradım
seni aradım
sesine benziyordu rüzgarın esintisi
dinlemek istedim,duyamadım
bu gece hiç uyuyamadım
parklarını düşündüm sonra
binalarını,insanlarını...
vazgeçilmezliğine takıldı aklım
o an,birkaç damla düştü üstüme
yağmurları gözyaşına benziyordu
içmek istedim kana kana doyamadım.

bu gece hiç uyuyamadım
ışıını söndürdüm odamın
perdesini araladım
ve şehri seyrettim...

bir mezartaşı gibi donuk
bir ceset kadar soğuktu
birde mehtaba inat
aylak bulutlar gamzelerine benziyordu
her birine bir ad koymak istedim,sayamadım
bu gece hiç uyuyamadım
belki rüyama gireceğinden korktum
çünkü hazır değilim daha
hazır değilim seni kaybetmeye sabaha
zaten derin karanlığı
sana benziyordu gecenin
sımsıkı sarmak istedim
yalvarmak istedim
geceyi yerine koyamadım
bu gece hiç uyuyamadım sevgilim..
(Konya,2001)