Bir Gece Yolculuğu Şiiri - Nurtac Yavuz

Dün gece bize uğradım
Sen yoktun
Işıklar kapalıydı.
Bizden arta kalanlar savrulmuştu salona .
Mutfak ,
Leş gibi ayrılık kokuyordu
Resimlerimiz ,
Masada bozulmaya terk edilmişti
Bulaşık tezgahında,
İhanetimizin dudak izleri duruyordu
Allah’a ısmarladık bile denilemeyecek
Sarı bantlarla çevrilmişti mevzu yeri

Dün gece bize uğradım
Sen yoktun
Tan-ju Okan , hâlâ dönüp dönüp çınlıyordu
Kadınım.
Olmadın.
Yoktun çünkü
Uğradığım bizde .
Nafile göz gezdirdim durdum
Ve ziyade geldi çabalarım
Yoruldum
Oturdum ,
Meğer “biz” yokmuş
Olmamış hiç bir zaman
Haybeye içmişim o kadar zıkkımı

Bu gece bize uğrayacağım,
Yine sen olmayacaksın.
Ve yalandan şaşıracağım
Çaktırmadan
Bizden arta kalan
Hiç olmayanları toplayacağım
Camları açıp havalandıracağım evi.
Eyvallah çekerek ,
Sarı bantları söküp izleri yok edeceğim
Tan-ju Okan döne döne kadınım diyecek
Ve ben ,
İçmeye devam edeceğim zıkkımı
Sabah olacak
Ve bizsizliğe dönecek yine dünya .
Kırgın, yorgun ve bitkin hayallerim ,
Güneşin kararttığı köşesine çekilecek .