Bir Gece Yarısını Şiiri - Ruhi Turan

Ay'ı gördüm, gece yarısı ışığında kaybolurken,
kahverengi gözlerinden bir hicran yarası deşildi,
ruhumun sonsuzluğuna inat yatağında yol alan.
Efsunlun bakışlarından süzülen neydi?
varlığımı kuşatan hançer silkintilerini üzerinde gezdiren.
Gözlerinin derinliklerinde kaybolurken,
yitikleşen bakışlarının gizlerinde saklıydı,
nefes alışlarımın sıklığı.
Bu belki de son sevişlerimdi ilk hazında hissettiğim.
Bir kara bulut kümelendi,
buğulu gözler arasındaki algıları söndüren.
Cenderesinde sıkıştıkça ısınıp,
benliğime boşalttığı kıvılcımlarla, yarılan havanın,
birleşme anında çıkarttığı, dayanılmaz uğultuları hissettim,
kalbimin ayrıklarında.
Sönmeye yüz tutmuş alevdi gözlerinde yanan,
ışıltıların fark ettirdiği.
Ateşinin dumanı tüterken, ahu gözlerinin,
dokunulmazlığına yazdığım, bakış kaleminin,
tükenmezliğinden süzülen hasret döküntüleriydi.
Hicran yüklü duygularımın, girdabında dönerken,
kazanmışlığın coşkusuyla perdelenen bakışının,
belirsizliğe yol tutuşlarında kayboluyordum.
Silikleşerek yok olmuş olsam da, sen gönlümde,
kalıcılığın sonsuzluğa koşan adıydın hep,
kalmak için zaman arası dilimlerde.
Kalbime durak yapmış cennet bahçesinin,
gül kokulu gölgelerinde serinlendiğim duygularımın,
hazını tatarken, sen mi olmalıydın,
bir gece y-/-arısını kaybettiğim?

(03 / 03 / 2010 Mavi Kıyı)