Bir Gece Yarısı Gözlerinle Yağmur Dansı

I.

şehirde geceler bir kara fayton
gezdirirler yalnızlığı kaldırım köşelerinde
bir yağmur başlar usul usul
yıkar vitrin ışıklarında hayalinin saçlarını

II.

yağmur yağıyor
bir çocuk yağan yağmurda annesini arıyor
yaşamı omuzlarıma almış
annemin en sıcak bakışlarını arıyorum
onları gözlerinde buluyorum
gözlerin gülüm
Munzur’un eteklerinde seken bir çift ceylan gibi
durup durup kanatıyorlar bileklerimi

yağmur yağıyor
bir şimşek bölüyor çocukların yağmur dansını
şair olmak tüm bulutlarıyla abanıyor üzerime
hayatla kendim arasındaki tüm perdeler
bir gece yarısı sokak çocuklarının bakışlarında okuduklarım
ya da sabahın ergenliğinde
otobüs kuyruğundaki şehir insanının yüzünde
ölüm
hiç çaktırmadan kuşatıyor etraflarını

ve ben
çözmeye çalışıyorum serçe parmağındaki bulmacayı
çözdükçe karşıma annem çıkıyor
sonra en gizemli yanlarıyla şiir
ve İstanbul
ve eski fotoğraflar
ve yüreğim
ve.. ve... ve...
seni seviyorum.