Karanlıkta yürüyorum,
Bir ışık arıyorum,
Tam buldum sanıyorum, yanılıyorum.
Elimde kandil bir gece yarısı.
Yalnız kalıyorum,
Beni saracak iki kol arıyorum,
Bulacağımı zannediyorum, yanılıyorum.
Elimde kandil bir gece yarısı.
Uçsuz bucaksız bir uçurumun kenarında yürüyorum,
Bir geçit arıyorum.
Bulduğumu sanıyorum, yanılıyorum.
Elimde kandil bir gece yarısı.
Zifiri karanlık bir zindanda hapis olduğum zamanlar,
Sıcak bir yuva arıyorum.
Belki bulurum diye umuyorum, yanılıyorum.
Elimde kandil bir gece yarısı.
Düşünceler beynimi kemirdiğinde de,
Bir dost arıyorum.
Bulurum sanıyorum, yanılıyorum.
Elimde kandil bir gece yarısı.
Paris / 1997
Güliz ArdilliKayıt Tarihi : 20.2.2011 03:09:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Annem şiir yazmam ve şiilerimi bir defterde toplamam konusunda beni destekledi.İlk şiirimi ona okuduğumda çok beğenmişti.Bu beğeni beni heveslendirdi.Bu şiirimi yazmadan önce annem sohbetimiz esnasında Zeki Müren'in içinde kandil geçen bir şarkısından bahsetmişti. Ancak şarkıyı dinlememiştim. O konuşmamız ilham kaynaklarımdan biri diyebilirim. Şiir defterim benim günlüğüm gibi.Ve şiirlerim benim için çok değerliler.
Yanıldığını sanır insan hayata karşı
Lakin ölüm bir gecenin gündüzü olduğu için
Şiirde şairesine gönül olmuş
Yüreğinize sağlık
En derin sevgi muhabbet ve selamlarımla
şahin sarı
TÜM YORUMLAR (9)