Bir Gece ve Bir Kadın Şiiri - İlhan Arslan

Mehtabı libas eyleyip şeffaf vücuduna
Gün batımı kızıllığındaki zülüflerini de
Döküp göğüslerinin ucuna
Ah! Salınıp gezinme artık öldürdün beni

Vakit nasıl geçerse gündüzden geceye
Karanlıklar nasıl ince ince ağarıyorsa
Öyle inceliyor vücudun indikçe beline

Gecenin ürpertisinden kaçamamış gibi daha
Karanlıklar varamamış gibi şafağa
Yeniden genişliyor vücudun
Yavaş yavaş inince kalçalarına

Ya bir kadının sütunlarını
Böyle sütbeyaz lekesiz kusursuz
Ne anlatabilir efsaneler mi
Ya neyle gizlenirki onlar eteklerle mi

Be hey bunca insafsız salınan
Çıplak vücuduna mehtabı kuşanan
Güneş doğunca ay silinir
Etrafında artık şairler değil
Yurtsuz haydutlar gezinir

Yürüme artık başım çok dönüyor
Vakit geçtikçe kalçaların daha bir beliriyor
Şu söğüdün dibine dur uzan
Çünkü seyretmeye kalbim artık dayanmıyor