Bir gece vardı Şiiri - Fikret Polat

Bu kasvet yüklü gecenin
yok mu devir-teslimi
neden bulutlar -hala-simsiyah
ne ayın aksi vurur penceremden içeri
ne bir yıldız göz kırpar, çok uzaklardan
mecali yok, kelimenin hecenin
şimdi dilde hicran mevsimi
şimdi cennet yasak
şimdi ibadet günah
şen kahkahaların ne zamanı ne yeri
kim kurtarır beni bu tuzaklardan

ya bu delice yağan yağmura ne demeli
bir zehirli ok olup da herbiri
can evime bağdaş kurup oturur
gölgesinde eğlendiğim çam iğneleri

ben gecelerimi böyle bilmedim
karanlık siyaha yakın değildi bu kadar
bir mum ışığına bu kadar eğilmedim
yıllar yılı gecelerle halleştim
sahte gülücükleri günışığına
gözyaşımı gecelere bıraktım
bir gece vardı..kendimle helalleştim
ve ademiyyete kaygısız aktım

azletmiştim uykuları
bir daha dönüp bakmadılar gözüme
'vebeşşir-is sabirin' sırrına ramak kalmıştı
sevgiden bir
nefretten bin katre
bulaştırdım yüzüme
geride yalnızca geceleri ağlamak kalmıştı

anlamıyorum
anlayamıyorum
çıldırmak işten değil
günışığına taşıyın beni
artık geceleri ağlayamıyorum