Bir Gece Vakti Şiiri - Orhan Kaya

Adam gibi ilk şiirimi bu gece yazıyorum
Harbiden gece olmuş saat bire geliyor
Radyodan müzik sesi yükseliyor
Trafik kazasında ölen genç bir sanatçı söylüyor
Uykum var ama uyumak beni aşmış
Duygularım karmaşıklaşmış
Canımın çektiği bir duygu var yolunu şaşmış
Onu ben bile bilmiyorum, içimden taşmış
Sevgi mi arıyorum sevgili mi
Ya da ne bileyim işte çok tuhaf duygulardayım
Zengin olmak duygusu kemiriyor içimi
İçim içime sığmıyor sorgulardayım
Olursunda yazılıysa alnında, ölüm de güzel be aslında
Ölürsünde kim bilir hangi zamanda
Bir ağrıda var şakaklarım hizasında alnımda
Gözlerinin rengini hatırlıyorum
Hayalimde o yosun gözlerinden öpüyorum
O güzel o şirin yüzünü anımsıyorum, aklımı başımda tutamıyorum
Yıllardır seni bekledim, hep seni hayal ettim
Ama hep acı verdi seni delice sevmek
Nasıl bilir misin hiç yaşanmamış acıları çekmek
Tek kurtulma yoluydu aslında ölmek
Sensiz nasıl yaşarım, bilmiyorum be yavrum
Sensizliğin acısı bana güç veriyor diyorum
Daha önce yoktu aklımda zenginlik
Daha önce yoktu bu dinginlik, yoktu be yoktu bu enginlik
Bu gece uyuyana kadar yazacağım
Şiirimi artık yatla sonlayacağım, bu gece ağlayacağım
Ağlarken diyeceğim ağlamayın gözyaşlarım
Sürüklüyorum kendimi sana isyana, neden çok gördün kendini bana
Neden hiç konuşmadın, neden beni anlamadın
Çekmek zorunda mıyım ben bu acıları
Hak ediyormuyum her gün ağlamayı
Çok güzelsin, sen muhteşemsin
Sen bana güç verensin, aslında var ya iyi ki sevmedin
İyi ki nefret ettin, İyi ki hiç konuşmadın
İyi ki hep reddettin, iyi ki seni buldum seni seçtim
Canımdan daha değerlisin sen benim
İyi ki herşeyden daha değerlisin sevgilim
Ne yazmışım diye şöyle bir göz attım
Sil gözyaşlarını be Orhan’ım
Cennetin hurileri daha güzel Zeynep’ten
Vazgeçme Allah’ına dua etmekten
Bak bugün ikibinbir şubat hem de
Gaffar Okkan ve Fevzi Şıhanlıoğlu ya cennette ya da cehennemde
Dayın geçen pazar evlenmiş
Ölen birkaç kişi daha var adları bilinmemiş
Af da daha yeni çıkmış, afdan çıkanların vukuatları gazeteleri kaplamış
Hiçbir acı senin yokluğunun verdiği acıyı veremez
Hiçbir mutluluk senin bana gülümsemende ben de uyandırdığı hazzı veremez
Sen neydin be yavrum, sen benim sınavım mısın
Yukarıdasın yukarıda kat kat, uykun geldi Orhan’ım artık yat.