Ve yine gök de esaretli karanlık;
Parlayan yıldızlar,ışık saçan mehtap.
Ve rıhtıma yerleşmiş,biçare yalnızlık;
Önüme serilmiş,duygularımla yazılmış kitap.
Hülyalı uykudan uyanmış; âsi acılarım,
Canlanıyor zihnimde,gönlüme taht kurmuş anılarım,
Aklıma yâr düşünce yaslanıp cigara yakarım;
Bilirim yine gelmez,yine gönlüm olur harap.
Birden hüzünlenirim siyaha bürününce bu şehir,
Yârsız içtiğim cigara oluverir genzime zehir,
Haramı da o bilir,sevabı da en iyi o bilir;
Yârsız içtiğim su haram,yârsız çektiğim yeis sevap.
Aktı mı durmaz geçer akarsu gibi zaman,
Gelmez yârdan bir haber yüreğim olur duman,
Yoktur ki yârdan başka aşığın hâlinden anlayan;
Tan yeri kızıllaşır gelmez yârdan bir cevap.
Güneş doğar uyanan horozlar öter,
Karanlık alır dostlarını başka deryaya göçer,
Yâr gelmez vuslatıyla yüreğimi böcek gibi ezer;
Hiç yere çektirir kalbime teessürlü ızdırap.
Kayıt Tarihi : 26.5.2017 19:09:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!