Oturduğun bankta bir gece vakti…
Sıkıntıyı at içinden,
Her şeyi öylece bırak…
Gördüğün karanlık ta kaybolurken,
Sabaha yakın
Ayrıl kötü düşlerinden…
Yepyeni bir dünya yarat kendince…
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Bıraktım istasyonuna kırık dökük anılarımı... Gidiyorum yakamozu seyretmeye bir deniz kentine.... Güneş doğarken... Yüreğine sağlık Nurcan Hanım, tebrikler..
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta