Oturduğun bankta bir gece vakti…
Sıkıntıyı at içinden,
Her şeyi öylece bırak…
Gördüğün karanlık ta kaybolurken,
Sabaha yakın
Ayrıl kötü düşlerinden…
Yepyeni bir dünya yarat kendince…
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bıraktım istasyonuna kırık dökük anılarımı... Gidiyorum yakamozu seyretmeye bir deniz kentine.... Güneş doğarken... Yüreğine sağlık Nurcan Hanım, tebrikler..
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta