Bir Gece Önce Şiiri - Onur Abdik

Seni beklerken bulduğum yalnızlığı sevmeyi öğretti bana özlemin,
Varlığının müjdecisi oldu hayallerimde doğan güneş,
Oysa ki gecenin karanlığı gibi yakıcıydı yokluğun,
Ama umudun halkasını taktığımda boynuma,
Hep sana mahkum oluyordum,
Seni arıyordum en derin iç çekişlerde.
Yüzünü çizerken sigaramın dumanı,
Bir ağıt duygusundan daha ağır yükleri omuzluyordum uğruna,
Bir yanda sana ayırdığım sıcak yatağımın kenarı,
Diğer yanda rüyalarımı bitiren derin boşluk,
Ne tarafa dönsem kokunun izleri mevcut,
Yüreğimin köşesini kavuran o eşsiz beklentin,
Ve kavuşmanın verdiği gösteremediğim çoşku seli...
Sana sesleniyorum yüreğimin efendisi;
Bin gece de olsa ayrılık yine sabahında kalacağımı biliyorsan eğer sen de bir gece önce gel...
Bir daha gitmemecesine...
Öyle ki ne geceler beklesin beni hüzünle, ne sabahlar ağlasın yalnızlığıma artık....