Her şeyi unuturmuş insan
Yıllar sonra yabancı olurmuş aynadaki yüzü
Zamana dur diyemedim
Bak yine getirdi sapsarı güzü
Öyle ya belki de diyorsundur şimdi
Ne alemi var bu saatten sonra yaşamanın dünü
Zannetme ben seni yaşıyorum
Anıyorum sadece güz kapıyı çalınca o günü
Hangi gün vardır ki ilk aşkı tekrar yaşatsın
Sen bugün yaşadığım değil en eski zamansın
Dokunma sakın yapraklara
Bırak bu yılda sararsın
Ne öptüğün o dudaklar bu gün aynı dudak
Ne de tanıştığımızda dökülen bugünkü aynı yaprak
El sallamam ufukta görünen kışa
Seni beklerken ıslatan yağmur yağmayacak bir daha
İlk aşkın ilki yaşanır mı bir daha
Senden bir iz var mı bugün o günden
Korkma sakın
Bir isteğim yok senden
Bilirim…
Vay be bunca yıl geçti
Hala şiirlerinde izim var demezsin
Kim bilir belki de alay edip güler geçersin
Sakın ha merak ediyor mu diye düşünme
Demiyorum kimlere sarılıp kimleri seversin
Ama bilmeni isterim
Ekimler, kasımlar çalınca kapımı
O onaltılık halinle gece olunca düşümde gezersin
Sen o günden bu güne
Bizi artık göremezsin
Bu siste o günü görüp yaşamak
Sadece bana mahsus
Çünkü
Ben senin değil ama
Sen benim ilk aşkımsın.
4 Kasım 2010
Tunç KuyucuKayıt Tarihi : 1.12.2010 19:58:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Tunç Kuyucu](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/12/01/bir-gece-mektubu-iii.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!