Ay doğururken geceyi, güneş onu yalnız bırakmaktadır,
Sen ağlarken her gece, aşk yanı başındadır,
Sen ağlarken her gece yastığı, yorganı, yaşanmışlıkları içine çeke çeke,
Gözünün yaşını silerken ben,
Seni kalbimde taşımaktayımdır.
Her gece sona erer, Ay'ın doğum sancısıyla beraber hıçkırık seslerin de söner.
Ardından ne mi gelir dersin?
Haliç'te bir vapuru vurdular dört kişi
Demirlemişti eli kolu bağlıydı ağlıyordu
Dört bıçak çekip vurdular dört kişi
Yemyeşil bir ay gökte dağılıyordu
Deli cafer ismail tayfur ve şaşı
Devamını Oku
Demirlemişti eli kolu bağlıydı ağlıyordu
Dört bıçak çekip vurdular dört kişi
Yemyeşil bir ay gökte dağılıyordu
Deli cafer ismail tayfur ve şaşı
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta