Ay doğururken geceyi, güneş onu yalnız bırakmaktadır,
Sen ağlarken her gece, aşk yanı başındadır,
Sen ağlarken her gece yastığı, yorganı, yaşanmışlıkları içine çeke çeke,
Gözünün yaşını silerken ben,
Seni kalbimde taşımaktayımdır.
Her gece sona erer, Ay'ın doğum sancısıyla beraber hıçkırık seslerin de söner.
Ardından ne mi gelir dersin?
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta