Bir gece ki! kapalı güne...

Gülümseyen yıldızlar vardı, bu gece
Birde ağlamaklı ay, su üstünde
Sen vardın ve de gözlerin
Örümcek ağlarıyla dolu hayallimde

Bu gece uzun, sessiz ve kibirli
Bastırmış koynuna tüm hüzünleri
Biliyorum sevmem için zorlayacak
Uzakta olsa mesafeyi kısaltacak

Aslında ben unutmuştum kendimi
Birde öfkeli nehir seslerini
Rüzgâr çalmaya çalışıyordu kulağıma
Yeni doğmuş çocuk seslerini

Bir poyrazdı tek istediğim
Urfa’nın çatlak, kuraksı toraklarında
Ve hiçbir zaman bilmediğim
Bahar yağmurlarıydı gördüğüm rüyamda

Saçlarının kokusu mu bilmeden özlediğim
Anlamalısın artık ben öteliyim
Uzatabilsem ellerimi, çıkara bilsem yüreğimi
Koyabilsem bir zarfın derinliklerine

Belki o zaman tandır kokusunu
Bir çocuğun uzanıp da yakalayamaması
Koklayıp da doyamaması gibi
Derinden ve sessiz iç çekmesi

Bu gece sabaha kadar kar yağacak
Üşüyecek toprakla bütünleşen güller
Kimsesizlikte belki de hiçlik ölecek
Titreyecek yuvalarda ıslak serçeler

Bir gece ki kapalı güne
Buna rağmen ısrar ediyor sevmeme
Bir geceki şarap misali
Usul usul bağrımdan dökülmekte

Gülümseyen yıldızlar vardı bu gece
Birde ağlamaklı ay, su üstünde
Sen vardın ve de gözlerin
Örümcek ağlarıyla dolu hayalimde