Bir Gece ki Bu Gece Şiiri - Haydar Demoğlu

Bir geceki bu gece,
Yıldızlar oynaşıyor,
Ayda, ışığını fazla veriyor...
Sensizlik, hüzün gibi çöküyor,
Bir geceki bu gece;
Sensizliğin efkârı,
Beni yılan gibi sarıyor.
Büklüm, büklüm kıvırıyor,
Sanki kemiklerimi kırıyor.

Bir geceki bu gece,
İnceden, kar yağıyor,
Bu gece, hasretinle geçiyor,
Bu gece, içmeyende içiyor...
Bir geceki bu gece;
Sensizliğin efkârı
Duman gibi çöküyor.
Yoruyor, halsiz, takatsiz kılıyor.
Sanki dirhem, dirhem yiyiyor.

Bir geceki bu gece,
Gözlerim, yol çekiyor,
Kadehler; yavaş, yavaş, boşalıyor...
Herkes, gözyaşlarını siliyor.
Bir geceki bu gece;
Sensizliğin efkârı,
Od gibi, beni yakıyor.
Kavuruyor, kül edip savuruyor,
Sanki kurtcuk gibi kemiriyor..

Bir geceki bu gece,
Hayaline dalmış, demoğlu yine,
Sensizliği, içiyor hayalinle,
Özlüyor, hasreti maziyi...
Bu, upuzun sensiz gecede,
Sensizliğe kapatmış,
Gönlünü ve gözlerini, ebediyen…
Sensizliğin efkârı,
Karabulut gibi başına üşüşmüş
Dağıtıyor, parçalıyor insafsızca.
Sensizliği, hayalinle paylaşıyor,
Yudum, yudum, nefes, nefes,
Kadeh, kadeh, inceden ince,
Geçiyor, Demoğlu kendinden.
(Haydar Demoğlu-Erzurum)