Gecenin bu deminde iki fincan kahve içince uykusuz kalıyorsun. Maksadımız fakir haneme gelenle, fikir haneside muhabbetin telvesini bulmak.
Uykusuzluğun bahanesi hoş sohbet olunca saatin ilerleyişi pek de dert olmuyor.
Acelemiz yok yastıkla buluşmaya,
Birkaç saat uyur kafamızı dinleriz elbet sabaha yaklaşan aydınlığa.
Yeter ki gönül hanemiz yıkılmasın bir kelam uğruna.
Kayıt Tarihi : 10.12.2023 04:45:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!