Işıkların,
senden beslendiği
Hüzün dolu gecemde,
Vurdun beni
can evimden,
Dolunay gibi parlarken penceremden.
Birleştim gözlerinle sende,
Teninle süslediğin
mavilerinle
Sakin bir liman gibiydin,
Sığındım bütün gemilerimle
Sendin şimdi bana gelen,
Dalga dalga saçlarınla
Unuttum dertlerimi birden,
Kilit vurdum dünyaya.
Aklımda bütün harfleri,
Fısıldadığın her kelimenin,
Hepsi bana “gel” diyordu,
Bin yıl olmuştu zaman.
Kayıt Tarihi : 29.5.2014 14:20:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!