Beyoğlunda bir gece bu gece,
yer arıyor yaslanacak, sarhoş.
Işıltılarında gizilisi olmayan,
fahişe edalı, kaçamak eller.
Uzun etekleri kaldırımlarda,
kepazelik yapmadan ama..
Aşkları asılı çengelli iğneyle,
Kırgın ve yaralı yüreğimin önüne,
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.
Devamını Oku
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.



Beyoğlunda gecenin tek değişmezliği, sürekli değişen bakışların açısı olsa gerek Şairim.
Gönül'den kutluyorum ve sevgi yüklü saygılarımla derlediğim çiçekleri bırakıyorum sayfanıza tam puanımla.
Beyoğlu'nun öteki tarafını çok güzel analiz etmişsiniz. Şiirden öte, bir gözlem bir tasvir olmuş, ama iyi de olmuş...Yoksa nasıl bu kadar gerçekçi yansıyacaktı ki Beyoğlu gerçeği. Mükemmeldi, saygılarımla.
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta