Bir Gece Ansızın Ölebilirim

BİR GECE ANSIZIN ÖLEBİLİRİM

Beni bana düğümleyip de
“şimdi kuşlara kavuş” diyorlar.

Ayaklarım yerden kesilirse kapatsın annem gözlerini
Uçmayı bilmiyorum, susmayı da.
Bana sehpalara basmayı öğretmedi hiçbir hocam,
Susanları yazmazdılar tahtalara,
Adım silinmezdi de bilinmezleri çağırırdı hep sonrasına.

Bir koşmayı öğrendim, dizlerimde kan ve yara
Dilimde marşlar ve ölüm saklandı sol tarafımda
Bir de sevdalar arkasına bırakılınca gündüzleri
Güneşi özlemeyi,
Gecelerin, dertleştiğini öğrendim şarkılarla.

Beni bana düğümleyip de
“şimdi kuşlara kavuş” diyorlar.

Susma, susunca geçmiyor dendi, ağlıyordum
Sonra sıra bana gelmesin diye konuştum,
Geç oldu, gömleğime kadar sıçradı
Mazide biriktirdiğim masum suskunluğum.

Ne kadar deprem gördü temeli mülkün,
Öyküm bana dokunmadı, okunmadı ifadem
Çalınmadı türküm kayalıklarda
Gizlendi sırdaşlarım, ben ise kalakaldım
Kavgaların ortasında, yakamozlarda.

Beni bana düğümleyip de
“şimdi kuşlara kavuş” diyorlar.

Yasaklı şiirlerim olmadı, fikirlerim yasaklı
Ben babamın uslanmaz evladıydım
Islanmayan mektuplar bırakmak isterdim ona,
Sönmeyen bir ışık, yalnız düş çürüttüğü kanepesinin
Tek ayağı çatlak, kül dökülmüş masasında.

Şimdi kuşlardan daha yükseğe uçacağım,
Beni kimse tutmuyor
Gözlerim bağlı, ellerim soğuk, kırık kanatlarım
Son dileğim sorulacak, konuşmayacağım,
Beni kimse duymuyor
Ben gidince, martılarla anılacak kavgalarım
Ben gidince,
Öksüz kalacak sevdalarım.

03.05.2017 - 03.16