Bir Gece Şiiri - Ahmet Öztürk 3

Bir gece hüznümle dolaştım o yerleri,
Yeni aşıklar gördüm ellerinde elleri.
Dedim bunların sonu bizim gibi olmasın;
Şimdi açan çiçekler kurumasın,solmasın.

Yürüdüm kumsalları;
Hasretinle yanarken,
Gözlerime nem düştü;
Bir gün seni anarken…

Deniz sessiz sakindi, tıpkı o günkü gibi;
Gecenin siyahında görünüyordu dibi.
Birden anlatıverdi fenerin yakamozu;
Rüzgardan arda kalan bir garip ince tozu.

Yaşarken masalları,
Çınlayan sözlerinden.
Tüm dünya o dem düştü,
Buğulu gözlerimden…

Balıkçılar ilerde ağ atıp çekiyorlar.
Yakalanan balıklar sandalda sekiyorlar.
Lakin bu çırpınışların hemen hepsi boşuna…
Bu ağlara düşenin neler gelmez başına?

Şimdi yalnız başıma,
Sessizliği dinlerim.
Bir nazar-ı kem düştü.
Hem ağlar hem inlerim…

İnce bir umut tekrar sardı tüm bedenimi.
Sanki müşfik ellerin okşuyordu tenimi.
Sevdiceğim, güzelim ne kadar iyisin sen!
Sana şu an ne kadar muhtacım ah bir bilsen!

Sevenler bir afeti,
Ayrı düşer zamanla.
Bize de matem düştü;
Yüreklerdeki gamla…