Bir gece Şiiri - Samira Samiraninsiiri

Bir gece
Ekimdeydi, evet Ekimdeydi, yılın en suskun yeri
Sis yürüdü koruluklara, göğün ipliği ince
Yanımdaydı Akıl, fısıldadı, dön yoluna geri
Ben yürüdüm, taşlar sustu, gece sustu iyice

Ekimdeydi, evet Ekimdeydi, rüzgâr ağır ve diri
Bir ay, sanki hasta bir kandil, bulutlara eğri
Akıl dedi, dur, bu patika kalbe kurulan peri
Ben duymadım, adım adım döndüm eski değirmene

Bir göl çıktı karşıma, suları kurşun rengi
Yapraklarda Hicaz gibi döndü hüzün hecesi
Bir kuş öttü birden, yankılandı boş geceyi
Ben tuttum o ince yankıyı, bıraktım gerisini

Ekimdeydi, evet Ekimdeydi, yol kıvrıldı içe
Servilerin gölgesinde titredi ayın ucu
Akıl dedi, dön geri, dön, bu hatıra ağır gece
Ben baktım ufuktaki yıldıza, seçtim onun yolu

Bir yıldızdı yukarıda, Zühre misali parlak
Sanki bir nur, sanki bir çare, sanki bir işaret
Ben sandım ki o ışıkta açılır yeni toprak
Akıl dedi, o parıltı eski yarayı işaret

Ekimdeydi, evet Ekimdeydi, kubbeler nem kokulu
Bir türbenin duvarında rüzgâr çevirdi vakti
Bir kapı tokmağı sessiz, taşlarda yazı soluklu
Ben sürdüm adımı içeri, Akıl sustu sanki

Bir kandil sönüp yandı, gölgem uzadı yere
Bir harf düştü eşiğe, bir hece kaldı bende
Adını anmadım, yetmedi nefesim içeri
Sanki bütün yollar burda başlıyor yeniden de

Ekimdeydi, evet EKimde