Işıklar sükut etti bir gece yine.
Kaldırımlara saldım hazin ruhumu.
Dost oldum garip sokakların derdine.
Ey Rabbim, yakın mı şafağın doğumu?
Caddeler yetim, yolların bükük boynu.
Lambaların gözlerinden kan akıyor.
Dertsiz insanlar oynarken üç maymunu.
Dağların hak isyanı yürek yakıyor.
Sessizliği bölüp feryat eder deniz.
Dalga dalga haykırır bak hakikati.
Zulme direnir korkusuz, endişesiz.
Uyuyan insanın nedir maruzatı?
Adım adım diriliş, kutlu bir efkâr.
Kurt, kuş, yer ve gök tarifsiz bir zikirde.
Baktığım her noktada sonsuz umut var.
Müjde müjde! Sabah oluyor şehirde.
Günahsız günlere hamile kâinat.
Anbean kalkıyor zifiri karanlık.
Geceden sonra mazlumundur saltanat.
Firavunların hükmü son buldu artık.
Kayıt Tarihi : 21.12.2014 20:45:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!