Bir Gazinin Anlattıkları

“2001 yılı İnönü Savaşları kutlamalarında rastladığım bir Kore gazisinin anlattıkları şiirleştirilmiştir.”

“On üç yıl askerlik, üç yıl esaret,
Gözleri vatansız kalmış atamın.
Biz iyilik ettik, sen de az ar et,
Araplar başını vurmuş atamın.

Diğer amcam burda, Metris’te kalmış,
Onun da canını Yunanlar almış,
İsmet Beğim bana madalya salmış
Yanında bir notla ölmüş atamın.”

Gazinin gözleri o an çağladı
Babam, amcam dedi içten ağladı
Vatan diye diye sözü bağladı
Gönlüne kor ateş düşmüş adamın.

“Sekiz-on kişi yatar bu mezarlarda
Yazık ki değersiz çok nazarlarda
Çok konuşuyorsun diye kızarlarda
Sanki çilesini görmüş atamın.

Metristepe duman, gözler görmüyor
Genç imiş yaşlıymış ölüm sormuyor
Bir de bir rüzgar ki aman vermiyor
Kanını toprağa sermiş atamın.”

Kesik kesik oldu gittikçe sesi
Titredi bir ara durdu nefesi
Anlattı, anladık burası neresi
Acılar vatanı olmuş adamın.

“Şu karşı tepeler say ki insandan
Kaç can vatan için vazgeçti candan
O zaman Sakarya olmuştu kandan
Denizler kanını içmiş atamın.

Siperi kazmışlar aç, susuz, bitkin
Toplanmış kim varsa yaşları yetkin
Düşman ilk zamanlar oldukça etkin
Siperler mezarı olmuş atamın.”

Gazinin çevresi iyice doldu
Öyle heyecan ki bet beniz soldu
Gönüller acıdan payını buldu
Hayatı Türkiye olmuş adamın.

1-2 Nisan 2001