Kimse Dünya'yı ârsız bilmesin
Bir kitap okudum ki yâşlar içinde
Karaltı çekilip çiğ seçilince
Bir deme vardım ki nârın içinde
Aradığım neyse bende saklıymış
Binbir bohçada içte katlıymış
Bir ucu şems ise bir ucu mâhmış
Bir gönlü yordum ki gönül içinde
Zem ettim kendimce kaf denen harfi
Yokluğa erince açılan bahtı
Buyruklar veren şâhı sultanı
Bir gazeldi gördüm yelin içinde
Gam idi bende ki canın yongası
Üleşirdi eller dağları taşı
Tutunca sıla gurbet arası sancı
Bir derdi çekerdim âhlar içinde
Geceden sıyrılıp ayrılırken gün
Âti denen yolun varacağı dün
Kesilir ki önü hayalin düşün
Bir rüya gördüm ki terler içinde
Her kapıda vardı elbet bir mihir
Eşik ya mermerdi veyahut sedir
Esbabsız cilbabsız geçtiğim nehir
Öyle susadım ki derya içinde
Ne yöne gitsem sonunda veda
Usta başlayan bir garip nida
Hamd da erince parlayan ziya
Bir düğümü çözdüm ki düğüm içinde
Ümit Seyhan
Ümit SeyhanKayıt Tarihi : 14.8.2018 18:30:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Selam ve saygılarımla...
TÜM YORUMLAR (1)