Bir Garipti Yağmurzedeler ve Damlalar

Yağmura yenilmiş yapraklar, hepsi ıslak.
Sanki her biri geride kalmış anılar,
Düşmüş düşürmüş, dönüşmüş dönüştürmüş bak
Bir zamanlar dallardayken yere kalmışlar

Yağmuruna kavuşabilmiş artık toprak .
Bu hoş kavuşmaya şahitlik etmiş taşlar.
Böyle huzurlu olabilirlerdi ancak
Karşılığında çamurlara karışmışlar.

Yağmura usulca baş eğmiş narin çiçek
Bir yanında sevinçler varken korku kaplar;
Bu sefer yağmur olmasın, koparıp kaçak..
Yağmur kıymadı, yavaşça kondu damlalar.

Yağmura baktı camdaki kedi kızarak
Şimdi çıkamazdı, bozulmuştu havalar.
Acaba damlalar olur muydu sağanak?
İçini dökmeye devam etti bulutlar..

Yağmur bitmişti, şimdiyse hepsine uzak
İçi dökülmüş, rahatlamıştı bulutlar.
Gerçi sonunda hep böyle olurdu ancak
Bir garipti yağmurzedeler ve damlalar..