Nice hayalleri kurdu bu garip,
Uykusuz, bitap geçen gecelerde.
Bahçeye tohumları serpiştirip,
Can suyu aradı kurak çöllerde...
Sayısız meşakkat gördü bu fakir,
Dalgaların döverken kayalarını sahilimin,
Mayhoş kokun dolarken derinine ciğerimin,
Meltemin okşarken yaralı tenimi,
Bir lahza göstermedin şu hasret yüzünü...
Bir bir düşerken dalından yaprakların,
Kalbim paramparça, kırık, dökük,
Yâri gittiğinden beri boynu bükük,
Semti ıssız, harabe; kandilleri sönük,
Unutursam bil ki bu garip toprağa gömük...
Lâl oldu dil, konuşmaz,
Köreldi göz, görmez.
Buz kesti kalp, sevmez,
Senden başkasını sevgili...
Bir ayrılık bu, zamansız,
Hayalimdin, kırıklığım oldun,
Sevincimdin, mâtemim oldun,
Bir sen vardın, şimdi yoksun,
Kalbim sensiz perişân ve yoksun...
Vuslatı isterken firâk mı cezam?
Kelimeler dökülür satırlara,
Teker teker, bin türlü manalara;
Bindirilip, küçücük sayfalara;
Sığdırılır, sığmayan dünyalara...
Kaybettik daha şimdiden güzel günleri,
Oysa umutlu bakardı daima kömür gözleri.
Şimdi ise ne gözleri var ne de sözleri,
Var olan sadece hissizlik ve feryat sesleri!..
Günümde SEN, gecem de
Sevincimde SEN, hüznüm de
Düğünümde SEN, cenazem de
Olmayınca SEN, manasız satırlar
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!