Bir Garip Yolcunun Fermanı

Biliyor musun? Bu fani dünyada
Hepimiz yolcuyuz sonunda nitekim.
Bu ülkede ise aynı kadere sarınıp
Yaşlanıyoruz bilmeliyiz hepimiz.
Aynı kaptan aşımızı birlikte yiyor,
Aynı pınardan içiyoruz suyumuzu.
Bizi birbirimize düşürense aykırı
Gibi görünen düşüncelerimizdir.

Biz Adem ile güzel Havva’nın
Uslanmaz ve yorgun evlatları…
Biliyor musun? Bu memleketin
Selametidir bizi ayakta tutan.
Ayrı yönlere doğru gidiyor gibi
Görünse de şayet yollarımız.
Aynı menzilde, doğru hedefte
Buluşmaktadır malum kaderimiz.

Hedefimiz ise hepten doğruluktur,
Hakikattir hepimizin. Biliyor musun?
Kırmadan, dökmeden, incitmeden
Varmak olmalı menzile hedefimiz.
Fikirlerine açık olabilmeliyiz
Her kişinin, her insanım diyebilenin.
Ayırmadan kimseyi, kanatlarımızın
Altına alabilmeliyiz birbirimizi.

Sus artık… Sus be… Sus…
Kapat şu beter şom ağzını…
Dinlemeyi bilmeliyiz. Dinlemeyi
Öğrenmeliyiz. Dinlemeliyiz birbirimizi.
Artık bu cesareti gösterebilmeliyiz.
Gösterebilmeliyiz mutlaka.
Kimseyi ayrıştırmadan, üzmeden,
Kırmadan, incitmeden, yok etmeden…