İki yana bakarken yaşamdan yokken alamet
Önümde Çin Seddi duvarlar dikilmekte
Yumruklarım duvarları delerken şiddetle sabrederek
Kırılmadık kemiğim kalmadı ve hissetmiyorum artık
Nasır oldu ellerim kessen acımaz daha
Zehir versen girmez içeriz duvardan daha sıkı ellerim
Hırs tacımı giyip boynuma okurum meydan bu sedde
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta