Bir Garip Yolcu Şiiri - Harun Erdoğan

Bir garip yolcuyum bu handa
Zulamda bir tutam acı
Bir avuç hüsran azığımda
Sırtımda ağır bir yük
Gam dolu heybem omzumda
Horasandan çıktım yola..

Çok kervan geçti önümden ihanet yüklü
Çok adam gördüm nankör yüzlü
Kor yangınlarda tutuştu umutlarım
Düşlerim kül oldu ansızın bir akşamüstü..

Bir garip yolcuyum bu handa
İki damla uyku gözlerimde
İki derin hançer yarası sırtımda
Uykularım hancı
uykularım uyuya kaldı gecenin kucağında.
Paramparça edilip
paramparça satıldım nağmert pazarında...

Bir garip yolcuyum bu handa
Yolum hasret, yolum hüzün yolu
Bir şaşkın yolcuyum hancı
Belimde kör bıçağım
Yolum sürgün yolu...

Bakıp çehremdeki ize uzak durma
Çaresiz bir yolcuyum bu handa
İçimde esrarlı bir intihar..
Körpecik bir kız ağlıyor bağrımda.
Yüreğim hancı yüreğim
Yüreğim dar ağacında...

Bir gece hancı bir gece
Bir gece sardılar etrafımı
Hunharca söküp aldılar yarınlarımı
Bir türlü gitmedi elim kör bıçağıma
Sırtımdaki hançer izleri onlardan kalma.

Zulmetmedim kimseye yalanım yok
Haksızlığı bilmem
İhanete aklım ermez
Riyakarlığın defterimde yeri yok
Bakma paçamdaki çamura hancı
O yavru bir kedinin armağını
Çamurdan çıkarınca hayvanı
Dönüp sırtını ayağıma sürdü
Yani bu çamur ince bir teşekkürdü
Çamura batmadım yalanım yok...

Kaç kez aldattılar
Kaç kez vuruldum sırtımdan
Yıkıldım kaç kez tutan olmadı kolumdan
Katlettiler hancı, katlettiler ümitlerimi.
Güvenimi nağmert eşiğine serip
Kaç kez çiğnediler iyi niyetlerimi..

Bakıp çehremdeki ize uzak durma
Bir garip yolcuyum bu handa
İçimde esrarlı bir intihar..
Körpecik bir kız ağlıyor bağrımda
Yüreğim hancı yüreğim
Yüreğim dar ağacında...