Bir garip yolcuyum; dünya hanında!
Gözüm yoktur, şöhretinde şanında!
Kıyamet çağının, riskli gününde,
Sorarım kendime; kande giderim?
Bir acip varlığım, menidir aslım!
Hayvandan farklıyım, insandır neslim.
yol kenarındaki
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.
Devamını Oku
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.
