Sarıldım yalnızlığıma
Koyun koyuna yatıyoruz artık.
Karanlıktaki gölgeler kadar karanlık
Sönen bir yıldız kadar belirsizim.
Her yer zifiri karanlık.
Beni bırakıp nereye gitti uykularım?
Duygularıma zincir
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
duygularımıza zincir düşlerimize kelepçe vurursak hayatın anlamı olur mu şairim..ki hayat düşlerler duygularla güzel..
yalnızlıksa genelde hep yanımızdadır..
güzel şiirinizi kutluyorum tebrikler
Genelde şiir yazanların melenkolisidir yalnızlık. Onlar büyük kalabalıklar içinde de kendilerini yalnzı bilirler. Yalnızlık onlar için bir başkasıyla düşüncelerinin çakışmamasıdır. Kimi görürlerse kendi düşüncelerinden uzakta, kendilerini insanlardan soyutlamış gibi davranırlar. Oysa yaşama sarılmak, yaşamı iki yönüyle de kucaklayabilmek ne güzeldir. Bir sır gibi açıklayacağım.... Kendisini yalnızlıktan kurtaran da , yalnızlığın ortasına atan da kişinin kedisidir. Güzel dizeleriniz için teşekkür ederim. Başarılar..
DUYGULARIN ESARETİ ZORDUR ARKADAŞIM..ÖZGÜRLÜĞÜNÜ KOLAY KOLAY VERMEZ İNSANA..ÇOK GÜZELDİ DUYGULU ŞİİRİNİZ..TEBRİKLER GÖNDERİYORUM İSTANBULUN EN TEPE YERİNDEN..SEVGİLER..
SİZİN YÜREĞİNİZDE ESEN RÜZGARLARI VE KORKULARI ANLIYORUM...KOLAY DEĞİL HAYAT YOLUNA TEK BAŞINA DEVAM EDEBİLMEK ...HER ŞEYİN ZAMANI VAR GÜÇLÜ OLUN KENDİNİZİ SEVİN...GEÇECEKTİR HER ŞEY NE GEÇMEMİŞ Kİ......
Evet her şey bu kadar kolay olsaydı hayatta sorunsuz olurdu.
Yüreğinize sağlık
Saygı ile.
BU güzel şiiri yazan yüreği bütün samimiyetimle kutlarım.....
Bir korkağın azatlığı
Tereddüt, endişe, korku, heyecan
Yine başımın belası, gönlümün hoyratlığı
Bülbül, güle... diken bülbüle gele can
Hiçte güzel olmuyor gecenin somurtkanlığı
Ah şimdi bir mezarlığın ortasında olsam
Dayasam sırtımı bir taşa
Dinlesem fısıltısının sessiz taşların
Bildiğim dualar dilimde nakarat
Yanağımdan süzülürken ılık ılık
Merhaba dese bana gözyaşım
Kozan da olmalıyım
Babamın baş ucunda
Zeytin ağaçlarının yaprakları hışırdasa
Başucundaki ardıça yaslansam
sakalını okşar gibi okşasam toprağını
30 dakika yeter bana
Yeniden doğar gibi
Dikleşirdi omuzlarım
Daha zamanı var baba
ama mutlaka geleceğim
Sevdalarım yarım kalmasın
Ben Ferhat dan kalan dağları deleceğim
Kozan Kalesinde ışıklar sönerken
Ulan yalnızlık
ben nereye gideceğim.
Ürperirken sabahın ayazında
Nisan Yağmurunda ıslanmışlığım
Başlamışken yeni yepyeni bir gün
Ey acımasız felek çarkın dönsün
Bekleyenim var biliyorum
Henüz bitmedi belkilerim...
Şimdilik bukadar dost umarım yine dağıtmışsın diyerek üzülmezsin. selam ve saygılar
Belki ayaklardaki prangalar kolay çözülmez ama yüreklerdeki zincirleri koparıp atmak o kadar da zor olmasa gerek ...
Kutluyorum güzel şiirinizi....
Bu şiir ile ilgili 17 tane yorum bulunmakta