Çalmasın kapımı kimseciklerim
Boş bulut yıldız yalnızlığında
Çok uzun gözlerinin içindeyim
Çalmasın kapımı kimseciklerim
Çok uzun gözlerinin içindeyim
Sonsuzluğumu içiyorum bebeklerinden
Beyaz, ipek gibi yağdı kar
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Devamını Oku
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Yalnızlığına yalnız dokunan insan gariptir.
Kimsesizliktir.
Kimsecikleri yokken.
Boşlukta o ilk anda maddesiz.
Bir göz boşluğunda yolukta.
Belli ki bir sarhoşlukta.
Bir kapısızlıkta.
İnsan içine çökünce küflenir,
zaman yokluğuna işler.
Evde yok evren kökü tutmaz onu.
Cahit Irgat'ın bu şiir bir ırgat yalnızlığında çekilmiş bir iç fotoğrafı.
İyi abi, tamam birader, madem bu kadar ısrarla çalmayın kapımı diyorsun, biz de çalmayız ve seni dertlerinle baş başa bırakırız olu biter.
Zıtlıklarla dolu bir şiir…
Hem yalnız, hem hayali sevgili, hayal-i sevgiliyle…
Hem yalnız hem kimse gelsin istemiyor…
Gelmeyin diyor ama aslında sitem bu… Gelenim gidenim yok demek istiyor…
Hastanın durumu iyi değil…
Güzel şiir
Tebrikler
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta