Çalmasın kapımı kimseciklerim
Boş bulut yıldız yalnızlığında
Çok uzun gözlerinin içindeyim
Çalmasın kapımı kimseciklerim
Çok uzun gözlerinin içindeyim
Sonsuzluğumu içiyorum bebeklerinden
Körkütük zehir zıkkım
Çalmayın kapalı kapım
Küflü bir akşamüstü terli
Uludum arınmamış camlarda
Ne telefon ne kapı zili
Çalmasın ben evde yokum
Çok uzun gözlerinin içindeyim
Çalmasın kapımı kimseciklerim
Kayıt Tarihi : 14.5.2015 16:40:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Kimsesizliktir.
Kimsecikleri yokken.
Boşlukta o ilk anda maddesiz.
Bir göz boşluğunda yolukta.
Belli ki bir sarhoşlukta.
Bir kapısızlıkta.
İnsan içine çökünce küflenir,
zaman yokluğuna işler.
Evde yok evren kökü tutmaz onu.
Cahit Irgat'ın bu şiir bir ırgat yalnızlığında çekilmiş bir iç fotoğrafı.
Hem yalnız, hem hayali sevgili, hayal-i sevgiliyle…
Hem yalnız hem kimse gelsin istemiyor…
Gelmeyin diyor ama aslında sitem bu… Gelenim gidenim yok demek istiyor…
Hastanın durumu iyi değil…
Güzel şiir
Tebrikler
TÜM YORUMLAR (3)