Bir garip veliyim Boğaziçi'nde
Tarifsiz kederler içinde
Bilime vuruluyor kelepçe
Tükeniyor kardeşler insanlık
Oturuyorum mermer taşa
Tutturamıyorum türkümü
Kuşlar küskün, konmuyor
Gözlerimden yaşlar boşanıyor
Garibim, mahzunum, ağlıyorum
Oğlumu aldılar, arıyorum
Konuş, korkma arkadaşım
Arda Girgin
Kayıt Tarihi : 6.1.2021 23:58:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Orhan Veli Kanık'ın İstanbul Türküsü şiirinden esinlenilmiştir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!