Yıkıldı şehirde hayaller, düşler,
Adımız bazıya döndü be Osman.
Her dem yüzümdeki hoyrat gülüşler,
Bir garip sızıya döndü be Osman.
El oldu beraber güldüklerimiz,
Ağlattı yaşını sildiklerimiz.
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla