Bir Garip Şiir Şiiri - Orhun Savrın

Bir cephesi güneşe dönük bir binanın
Diğer cephesine bitişik bir kadın
Hoş geldin fakat bir yüzün dökülmüş
Hoyrat geçmiş olsa gerek Sonbahar
Güneşimi sana verebilmeyi isterdim
Eğer ki bu kadar yakın olmasaydın
Caddemin üzerinden geçen kimliklere
Hiç benzemiyorsun ve sırtında bir yük
Yorulmuşsun sanırım kendi benliğinde
Beni ise kavuruyor bu güneş
Şikayetim kapımdan gitmez olan bekçiye
Aylar geçti hemde çok zor zamanlar
Hala bir bakıma muhtaç olduğumu anlamaz
Çocuklardan çektiklerimi hiç sorma
Tüm ümitlerini atarlar pencerelerime
Canımın ne kadar acıdığını anlamazlar
Sürekli çocuk oyunları oynarlar göz önümde
Balkonlarım dan akarım yağmur zamanı
Ondandır bu rengimin griliği,eskimişliğim
Karşımda duran temeli sağlam tüm yapıların
Dört bir yanını saran güneşin sıcaklığını
Seninle aramda ki bir kaç santim içinde
Hissediyor olabilmem bir garip durum
Arka sokaklarını görmeye uzanmaz çatılarım
Umarım öte yandan mutlusundur
Yine bir gece ve yine bir karanlık
Benim sokağımda yanmaz lambalar
Ayak seslerini ezberledim bende gecelerin
Bodrumum da kilitli tüm bisikletlerin
Korunmasına özen gösteririm fark etmezler
Sende fark etme aslında bırak akışına her şeyi
Ne de olsa önümüz kış çok üşüyeceğiz