Prangalarca..upuzun bir ayrılık gökyüzünden..
Veda bütün çiçeklere..doluyor vakit tekrar erkenden..
Soluyor tüm yeşillik, ölüyor yeniden dirilmek üzere..
Bir sekratlık hali..durgun mu durgun atmosfer..
İşte gidiyor Kore, küsüyor hayata binlerce kez doğa anne..
İşte gidiyor.. gelmeyecek yine günlerce..
Tamamlayacağını sandığın varlıkta
Nefesin kesildiği anda
Büyük bir yara açıp
Bakacaksın semaya..
Muciz elemlerle..
Madem ki gaip-perestsin..ben yazayım sen oku,
Gerçekliğin gücü yetmez çünkü anlatmaya bu b.ku!
29.08.2020
Kadın düşündü.
Gördüğü düş müydü?
Nasıl düşmüştü?
Düşman mıydı düş müydü?
Üşüdü.
Taşınmadan düşündü.
Anadan üryan doğan insan
Bu denli yaşamaya aşık,
Sen, ben , o, bu , şu demeden
Karmakarışık..
Hayatla,
Hem küs hem barışık.
Sırasız vagonlar,
Eylül, Ekim, Aralık, Kasım...
Sızım sızım sızlar
Romatizmalı akıllar
Düşününce asıl
Rahat durmazlar.
Yaren meclisime gelmişte kangı ilde o pejmürde aşık der imiş.
De ona saba; hangı yirde, hangı lafza gömdü ise oradadır..
23.09.2020
Yâr gözünden düşürmüş süveydâyı amma yüreği kor olmuş,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!