Bir garip şair şöyle söyler...
Giden sadece sen değildin. Beraberinde cümle hayallerim gitti seninle.. Giden sadece sen değildin...
Hani o sevgi dolu bakışın vardı ya... Evet umudum vardı, lakin insanları köleleştiren o dünya- bana sorarsan denî- alçak düzeni de vardı... Gözlerinde sevgi olsa bile cesaretin yoktu sevgiye ve aşka...
Gözlerin sevgi diyordu, ama dünya düzeninde sen angarya ve kölelik diyordun...Sebebi nedir biliyormusun? Sen aşka ve sevgiye inanmıyorsun!
Inansaydın teslim ederdin herşeyini sevgiye... Oysa sevgi senin için köle olduğun dünya düzeniydi...
Köle olmaya vicdanını hapis etmeye mahkumsun...
Güdülmeye mahkumsun...
Soyguncu soysun da, vurguncu vursun
Sen ana karnında boşa durursun
Doksan günde çık gel, dokuz ay dursun
Doğmaya gayret et, doğmaya bebek
Sonra geç kalırsın yağmaya bebek.
Devamını Oku
Sen ana karnında boşa durursun
Doksan günde çık gel, dokuz ay dursun
Doğmaya gayret et, doğmaya bebek
Sonra geç kalırsın yağmaya bebek.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta