Bir Garip Ramazan
Memleketi Adıyaman, yaşardı köyü Artan.
Adı ile muktedirdi, deli denen Ramazan.
Bir garip biçareydi, sevgisiydi hep yaşatan.
Evlenmişti., henüz çocuk vermemişti yaradan.
Yaş ilerliyordu, çok hızlı geçiyordu zaman.
Yıllar bir gözyaşı olup da kaymış
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;
Devamını Oku
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;
Radyo Güllük Şiir gülleri kuşağında bir kısmını severek okudum hocam.malum çok uzun.Yüreğinize saglık.Ramazan'lar yerini bulmuş destansı şiirinizde.Kutluyorum.selam ve sevgilerimle.
Nice bir garip Ramazanlar var... Kaleminize sağlık Kerim bey... Güzel resmetmişsiniz... Tebrikler...
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta