Bir garip ölmüş yıkılsın Adıyaman

Yıkılsın Adıyaman olsun virane
Gezer içinde dalgın dalgın divane
Mesken olmuş ona yıkık bir meyhane
Hergün içer ölüme arar bahane

Tek oturur bir köşedeki masaya
Ne kanunu dinler ne uyar yasaya
Meydan okur o üç beş tane kasaya
İçer sarhoş olur sarılır asaya

Garip asa ile zor kalkar yerinden
Çok içiyor beli yarası derinden
Hayata bu nefreti kimin elinden
Hergün serhoştur vaz geçiyor kendinden

Dayanamadı ona bir gün sordu garson
Derdin nedir garip sen hergün sarhoşsun
Kimi kayıp ettin kimi sen ariyorsun
Çıkardı cebinde yarı yırtık resim

Koydu o resmi masaya ağlayarak
Dertlerini anlattı bir bir sayarak
Gönülden sevmiş o garip bir güzeli
Bu hale düşmüş onu kayıp edeli

Garson elinden tutup götürdü yanına
Tükürdü o yırtık resmin bir suratına
Zalim yılan olmuş girmiş hayatına
Yakışmaz dedi bu hal senin şanına

Öğüt dinlerken garip yıkıldı yere
Yıkık meyhane birden döndü mahşere
Taksiye koyup götürdü hastaneye
Ağzında kan akıp can verdi takside

Belediye üçbeş defa anons yaptı
O cenazeye kimse sahip çıkmadı
Belediye onu alıp mezara defn ettı
O garibin sevdası mahşere kaldı

Cebinde çıktı üç beş kuruş bozuk para
Defn edenler düşündü kara kara
Ninayet bulundu hüviyeti cüzdan
Üzerinde yazılı idi Mehmet DOĞAN