Bir Garip Hikaye Şiiri - Wali Pesent

Ah işte yorgun bir gün daha
Ne yapmalı ne yapmalı
Güneş bile bayılmak üzere
Yola oturup taş mı atmalı
O çocuğu bilerek üzene

Boktan bir çocuk adam olmaz
Ot bile çeker köşe ortasında
İnsan görünce ekmek parası ister
Koca çanta ve onun arkasında
Saf niyetli ekmekliklerle içini pisler

Çok olmamalı çok olmamalı
Ekmeğin parası gayet belli
Çok gözükürse acıyan olmaz
Bırakıp çocuğu oradan da gitmeli
Salak ben, parayı koyar koymaz

Düşünmemeliyim düşünmemeliyim
Salaklığım giderek artıyor
Ayrıca hayat değişesi hiç değil
İçimizdeki aşkı kim tartıyor
Bence basit, çok sev ve biraz sevil

Sevdim o barı güzel gibi sanki
Garson da saygılıysa yeter bana
Bir de kadın bulursam tamamdır
İşte oradasın hadi sarılsana
Sen de beklemedin mi yıllardır

Susamıyorum ki susamıyorum ki
Salaklığımdan ötürü özür dilerim
Sizi birine benzetiyorum sanki
Garson şarap getir biraz daha içelim
Ben de hep seni beklerdim inan ki

Rahatsız falan etmişim, öyle diyor
Manyak mısın lan, hani aşıktın
Bak iyi bak, işte bu benim
Sapık karı, bu hikayeye nasıl karıştın
Unutacağım ki seni, sana yemin ederim

Ters ters bakıyor ufaktan kaçmalı mı
Giderim ben senin de yolun açık olsun
Bar bomboş elbet bir yer bulurum
Barmen de nasıl kaslı hadi gözün doysun
Ben sizlere karşı daha dikkatli olurum

Unuttum bile unuttum bile
Zannetme çıkan ilk kişisin hayatımdan
Son da olmazsın büyük ihtimal
Hey garson koyu şarap getir lan
Asıl seni çizeceğim, sen gitme kal

Kaşların çok güzel oldu, gözlerinde
Birazdan tamamlarım dudaklarını
Sonra canlanıp yanıma oturacaksın
Rahat ol, uzat ayaklarını
Kapa gözlerini, uzaklara dalacaksın

İnadına yazmalıyım inadına yazmalıyım
Çocuk, çanta, kadın, bar ve barmen
Ve sadece kendimden yazmalıyım
Zaten onların hepsi bir parça benden
Bitince hikâye yine o duvara asmalıyım