Bir garip Hikâye Şiiri - Arif Tatar

Çok eski zamanlarda bir sarı öküz vardı
Her an boynuzlarında bir sinek vızıldardı

Önüne ne geldiyse hemen yeyip bitirmiş
Kıpkızıl haleleri hep göğsünde yanardı

Uzaktan gelenleri görmesiyle sıçradı
Kadim dostu eşeği kafilede aradı

Gene yoktu nedense en sonda kalanlarda
Burnunu yere dikip var gücüyle hohladı

Fazla yük taşımaktan çok yaralanmış teni
Öyle zayıf düşmüş ki fark etmedi geleni

Gezdirdi gözlerini bir süre uzaklarda
Burun buruna gelip öyle derin kokladı

Candan arkadaşına yüreğini dağladı
Bir kendine bir ona bakıp bakıp ağladı

Zaman bu geçiverir ama fark edemezsin
Unutur affedersin bile dileyemezsin

İç burkan nağmeleri yakından dinlense de
Gelmez ki geçen günler gönülden özlense de

(19.04.2007 20:00-Adana)

Gönül Dostlarımdan; çok teşekkür ediyorum katkılarından dolayı, iyi ki varsınız...

*
Sarı Öküz

Güneş bir çıkıyor, bir kayboluyor
Etraf bir ısınıyor, bir soğuyor
Öküz başını sallayınca..
Bir amca gidiyor yolda…
Bir elinde övendire
Bir elinde traktör
Dünya nasıl değişmiş gör
Öküz başını sallayınca…
Bir yerde zelzele olurken
Bir yerde lav püskürüyor
Bir taraf savaşla doluyken
Bir yanda zevk sürüyor
Öküz başını sallayınca…
Yay boynuzlu sarı öküz
Almış dünyayı sırtına
O sallanıyor…
Dünya batıyor.
20.02.1976

Recep Uslu