Bir garip hal Şiiri - Ümit Yılmaz1

Öylesine karışık duygular ki, içimde,
Sıyrılıp da bir türlü üste çıkamıyorum.
Derdi, gamı, kederi hepsi başka biçimde,
Kaldırıp da başımı, bir ah çekemiyorum.

Kelimeler yetersiz, içimi anlatmaya,
Gelen kötü haberler, başlar beni yakmaya,
Şu uzak diyarlarda lokma lokma yutmaya,
Huzurlu bir şekilde, gece yatamıyorum.

Ne dert gelirse gelsin, çekeriz yüce HAK’TAN,
“Bir musibet iyidir”, derler bin nasihatten,
Ama ben ne yapayım, uzaksak anlamaktan,
İnsanlar bir değil ki, elde tutamıyorum.

Adam boş ver deyip de, atlasan olmuyor ki,
Bohça gibi bir yana, katlasan olmuyor ki,
Ucu sana batıyor, saklasan olmuyor ki,
Öyle garip bir hal ki, kızıp çatamıyorum.

Ah UMUD ah bazı gün, bu kafayı bozsan da,
Hayal dünyalarında çok mezarlar kazsan da,
Ne kadar içerlesen, sinirlenip kızsan da,
Elde değil bu canı, ele satamıyorum.
27.10.1994
Annemasse-Fr.