Bir garip gönlüm vardı
Hep sakin hep sessizdi
Yapayalnız yaşardı
Kimsizdi kimsesizdi
Doğarken ağlamıştı
Gülmek nedir bilmezdi
Hep kendi üzülürdü
Zülfü kimi ayağın koymaz öpem nigârum
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Devamını Oku
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
