Ömrünü tüketti bilinmez yolda
Garip bir dayım var köyüm Ambar da
Gözü yoktu malda parada pulda
Garip bir dayım var köyüm Ambar da
Çileli hanımı hiç gün yermedi
Doya doya sevgisini görmedi
Belâlı başını ona örmedi
Garip bir dayım var köyüm Ambar da
Bir bakmışın dolu tamtıkırdı cep
Kel başına yakışırdı takke kep
İçi dışı birdi avareydi hep
Garip bir dayım var köyüm Ambar da
Köy şehir kasaba hiç durmaz gezen
Kasaptı tacirdi tüccardı bazen
Sefalet haliyle hanesin üzen
Garip bir dayım var köyüm Ambar da
Üç evladın bekler iki erkek kız
Dur gayrı Aydemir dayı bu ne hız
Hayatı toz pembe nane limon tuz
Garip bir dayım var köyüm Ambar da
Yüreklisin amma birazcık çılız
Hırsızlar dolaşır çevrende meliz
Çuvalla hepsini almazsa teliz
Garip bir dayım var köyüm Ambar da
Gider iken burdan bırak iyi iz
Resuli yanlış sa diyor çizgi çiz
Sağlam köklü akrabayız onla biz
Garip bir dayım var köyüm Ambar da
..........16.01-2013
Kayıt Tarihi : 15.2.2024 13:18:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Kısaca bu şiirin öyküsü dizelerde anlatılmış olsa da, Bu şiir,köyümüz’de çok renkli,bir yaşantıya, kişiliğe sahip olan,yaptıklarıyla,sansasyon yaratan, iyi ve kötü yanlarıyla çokca konuşulan,aynı zamanda, bir akrabam olan,bir şasiyete, Lakabı Aydemir olan,Muzaffer Atilla’ya hitafen yazılmıştır. Şiir zaten onun yaşantısındaki, herkesce bilinen yönleri ve bilinmeyen yönleriyle hayatından kesitleri anlatmaktadır. Yer:Karaman Ayrancı Ambar Köyü
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!