Bir Garip Aşk Şiiri

BİR GARİP AŞK ŞİİRİ

adam yürüyordu
kadın yürüdüğünü sanıyordu
yanılıyordu.
adamda kobay olma korkusu
kadında kısa bir hayatın gereğinden fazla tortusu
gülüyordu adam, kadında
onlardan başka herkes gülüyordu aslında
bir ağaç kendini yontarak oturacak oluyordu
ve oturacağa oturuyordu oturacaklar
elbette ki adam ve kadınlar.
kadın sürekli soruyordu
adam kadını soluyor ve soluyordu
“kuşları görebiliyor musun” dedi kadın
“hani nerdeler”
“nerde olacak göğün belli bir yerindeler”
“gökler nerdeler”
“kuşların olduğu yerdeler”
“öyleyse gökyüzüne baksak yetmez mi
yani kuş dediğin gökten yere hiç inmez mi”
sinirlendi kadın
sinirlendikçe daha da güzel oluyordu
adam kuşlara bakmıyordu
bakıyordu kadına
kadın, sürekli düşüyordu gökteki kuşların ardına
“beni seviyor musun” dedi kadın
“beni seviyorum”dedi adam
kadın sıkılmış, sarsılmış ve ürkek
adam için dünya erkek kadın tek
ve yelkovan akrebi iterek
“gidelim” dedi kadın
“gitmeliyiz” dedi erkek
ve gitmediler
Kuşlar gökten yere asla inmediler.