Bir Garip Aşk Şiiri - Tuna Kahraman

Ne umutlarla aralamıştı gönlünün kapısını
Bir kötüye gönlünü meyletmeden önce..
Ne hayaller kurmuştu bu garip aşk adına,
Kalbinden hançeri yemeden hemen önce
Yüreği yangın yeri, ruhu serseri mayın
Kanatları kırılmış küçük bir kuş timsali
Harap olmuş bir canın son çırpınış adımı
Seslense ses duyan yok, yorulmuş el veren yok
Acının pençesinde zavallı bir garip can
Cana kastı yapana elbet gelecek zaman
Sen o canı ferah tut elbet dönecek devran...