Bir Garip aşığım Şiiri - Fulya Aydın

İmkansız aşkların şairiyim ben
Kış günü baharı
Baharda kışı özlerim
Yosun tutmuş kayalar gibi
Dağ başında açmış kardelen gibi
Yalnız yüreğim
Kimi zaman dalgalara kapılmış sandal
Kimi zaman köhne eski bir liman
Kuytusuna saklanan ben
Gelip geçer insanlar yanımdan
İzlerim dünyayı umursamadan
Yüzümde sahte bir tebessüm
Acılardan uzak yanıltan
Kimi zaman salkım söğütüm
Yaprakları suya değen
Ama yine de güneşi kucaklamak isteyen
Kimi zaman bir bulutum
Sevdiğini seyreden
Yağmur olup düşsem yanağına
Biter mi içimde ki bu özlem
Ama ama Açmam yüreğimi
söyleyemem
Söylersem bilirim
Yıkılacak sırça sarayım
Çıplak kalacak bu beden
söylemem.…..
İmkansız aşkları severim ben
Ruhumdan başka ortak olmasın
Hesabı sorulmasın
Kirlenmesin hatırası
Hep benle yaşasın
Mısralarımda saklansın
Her bahar yeniden başlasın
Soğuk kış gecelerinde
Hayali beni ısıtsın
Ne kırık dökük bir mazisi
Ne de umutsuz yarını olsun
Yüreğimin sahibi
Şiirlerimin öznesi olsun
Bir çift ela göz ardına saklansın
O suçlu sanık
Ben mahkum aşık
Yıllarca bende yaşasın