Bir Garip Ağlıyor Şiiri - Ufuk Kalekahyası

Kaderine boyun eğmiş bahtı kara
Acıları kalbine gömmüş yüreği yara
Mutluluğu kaybetmiş dönmüş mecnuna
Bakın bir garip ağlıyor yanıla yıkıla

Gecenin karanlığına bırakmış kendini
Gökteki yıldızlarla paylaşıyor derdini
Ay ışığında arar olmuş yaşam sevincini
Bakın bir garip ağlıyor yanıla yıkıla

Sevdiklerinden uzak düşmüş gurbet ele
Gözünden akan yaşlar dönmüş bir sele
Belliki oda felekten yemiş bir sille
Bakın bir garip ağlıyor yanıla yıkıla