Bir Garip Ademim Ben

Âlem-i fani de bir garip âdemim ben,
Yâre-i hicran sardı gönlümü neyleyim.
Allâme-i Cihan sanmayın, nadanım ben,
Eğreti dünyada methiyeyi neyleyim.

Gözyaşıyla, firkatle açmışım gözümü,
Ağır, aksak biçimde sürmüşüm izini,
Gün gelmiş ders almamış, dövmüşüm dizimi,
Eğreti dünyada şamatayı neyleyim.

Nazar-ı hikmetle baktığında cihana!
Tantanalı çok gemi kalkar asumana.
Pamuk ipliğiyle bağlanmışken zamana,
Eğreti dünyada tantanayı neyleyim.

Âlem-i zuhurda yalnız şudur kederim;
Bir garip âdem geldim, âdem giderim.
Eninde sonunda toprak ise kaderim.
Eğreti dünyada debdebeyi neyleyim.

17.05.2006/Ankara